Ponieważ zaplanowana przez nas wycieczka nie należy do najdłuższych, szlak przez dolinę pokonujemy pieszo. Po około 5 km marszu z szerokiej szutrowej drogi, która na wysokości Polany Huciska pojawia się w miejscu asfaltu,  skręcamy w lewo na rozwidleniu szlaków i kierujemy się w stronę Przełęczy Iwaniackiej. Ścieżka łagodnie pnie się w górę, po pewnym czasie docieramy do strumienia i wędrując wzdłuż jego brzegów, dochodzimy do bardziej stromego fragmentu szlaku, prowadzącego bezpośrednio na przełęcz. Po pokonaniu tego odcinka warto nieco odpocząć – za chwilę czeka nas mozolna wspinaczka na grań Ornaku. Podejście jest znowu strome, tym razem także dość nieprzyjemne: szlak wiedzie po kamiennej ścieżce, kamienie są jednak sporych rozmiarów, co bardziej utrudnia niż ułatwia marsz (zdecydowanie lepiej podchodzi się w tym miejscu zimą). Podczas wędrówki możemy podziwiać Ciemniaka i pozostałe szczyty Czerwonych Wierchów, po dotarciu na grań zyskujemy widok na większość szczytów Tatr Zachodnich. Podążając granią, docieramy na wierzchołek Ornaka i kierujemy się w stronę skalistego Ornaka Zadniego. Jeśli ktoś nie chce wdrapywać się po kamieniach, może skorzystać ze ścieżki obejściowej. Po minięciu najwyższego z Ornaków, szybko dochodzimy do Siwej Przełęczy. Stąd czeka nas podejście na Siwy Zwornik. Tuż za przełęczą mamy do wyboru dwie wyraźne ścieżki – stromą na wprost i łagodniejszą, odchodzącą w lewo. Szlak wiedzie ścieżką z lewej i to nią podążamy do góry. Po dotarciu na Siwy Zwornik możemy pójść w lewo na Błyszcza i Bytrą lub w prawo na Starorobociański Wierch. Tym razem idziemy w prawo.