Z parkingu kierujemy się żółtym szlakiem w kierunku Chaty przy Zielonym Stawie. Wędrujemy szeroką, wygodną szutrową ścieżką, na której z czasem pojawia się coraz więcej luźnych kamieni. Nie ma tu stromizn, jednak szlak nieustannie pnie się w górę. Po pewnym czasie przed naszymi oczami pojawiają się szczyty otaczające Zielony Staw, co oznacza, że wkrótce dotrzemy do schroniska. Budynek stoi w urokliwym miejscu – wokół stawu piętrzą się ściany Małego Kieżmarskiego, Durnego, Czarnego oraz Jastrzębiej Turni. Wokół schroniska kręcą się grupki turystów. Część z nich wybiera się na Jagnięcy Szczyt, część nad Biały Staw lub dalej w stronę Tatr Bielskich, niektóry podążą tą samą drogą co my, a jeszcze inni wybiorą jeden z licznych wariantów pozaszlakowych. Robimy tu krótką przerwę, a następnie kierujemy się czerwonym szlakiem w stronę Przełęczy pod Świstówką (polska nazwa to Rakuski Przechód, ale pomimo, iż rodzima nazwa szczytu to Rakuska Czuba, wielu turystów bardziej kojarzy go jako Wielką Świstówkę, co jest zrozumiałe z uwagi na nazwę słowacką). 

Niestety pogoda nam nie dopisuje – niemal wszystkie okoliczne wierzchołki schowane są w chmurach, na chwilę tylko wyłania się z nich szczyt Jagnięcego. Lepiej widoczny jest Szalony Wierch, Jatki oraz podtatrzańskie miasteczka. Mocno wieje dlatego nie zostajemy tu długo. Wracamy na przełęcz, a z niej kontynuujemy wędrówkę do Łomnickiego Stawu (Skalnate Pleso). Po dotarciu do stacji kolejki na Łomnicę dowiadujemy się, że z powodu silnego wiatru w tym dniu jest ona nieczynna, co wiąże się z zamknięciem tutejszej restauracji. Niepocieszeni schodzimy do Skalnatej Chaty – małego schroniska znajdującego się o kilka minut marszu. Tak jak przypuszczaliśmy, jest tu dziś prawdziwy tłum turystów i nie ominie nas stanie w kilkunastominutowej kolejce. Po posiłku i uzupełnieniu płynów wracamy nad Łomnicki Staw, odnajdujemy niebieski szlak i rozpoczynamy zejście w stronę Rozejścia pod Świstówką. Ścieżka jest wygodna, dzięki czemu szybko docieramy do celu, skręcamy w lewo i idziemy zielonym szlakiem na Niżną Folwarską Polanę. W tym miejscu wracamy na szlak, którym rano szliśmy w kierunku Zielonego Stawu. Wygodną, szutrową drogą docieramy do parkingu, na którym czeka nasz samochód.